BHUTAN; een bergstaatje in de Himalaya

indien fot's niet duidelijk: Zie facebook, Herman Permentier

Bhutan; bergstaat in de Himalaya

03/04/’17
Om 7u staan we klaar in de lobby van ons hotel in Dhaka,Bangla Desh, zonder de “(eeehh?...forgotten) wake up call”. We willen onmiddellijk vertrekken, geen verrassingen meer. Dhaka is een tweede Delhi! Een chaotische wanorde van mensen en auto’s. Veel te druk, veel te vuil en te lawaaierig. Kortom je wilt er zo vlug mogelijk weg. De vlucht naar Paro heeft 2u vertraging en we krijgen een gratis ontbijt aangeboden vanwege Drukair (vliegtuigmaatschappij Bhutan). Om 12 uur stijgen we op . De luchthaven van Paro ligt in een diepe vallei op een hoogte van 2236m. Het heeft een zeer moeilijke landingsbaan, slechts 8 piloten hebben de toelating om er te landen. Het belooft een spectaculaire vlucht te worden. Vandaag waait er een krachtige wind. We schuiven van hier naar daar in onze zetels en moeten ons vastgrijpen aan de armleuningen. De piloot doet dan ook zijn uiterste best om het vliegtuig in rechte banen te leiden. Na een veilige landing krijgt hij een welverdiend applaus. Reizen naar Bhutan is binnenstappen in een andere wereld. In 2011 zijn we voor het eerst in Bhutan geweest. Zes jaar later willen we deze reis waarin authenticiteit en spiritualiteit een belangrijke plaats innemen, een wereld waarin rust en onthaasting geen holle slogans zijn, nogmaals herbeleven. Aan het luchthavengebouw in traditionele stijl, worden we tot onze grote verrassing verwelkomd door onze vroegere gids Sherab Jamsho en de chauffeur. Het is een hartelijk en welgemeend weerzien. We worden naar het Gangtey Palace gevoerd, een echt paleis omgevormd tot hotel. We overnachten er in de mooiste kamer.
04/04/’17
Vandaag rijden we naar de hoofdstad Thimpu. Onderweg stoppen we bij een originele ijzeren hangbrug uit de 15de eeuw. De brug is van de hand van de befaamde bruggenbouwer in Tibet en Bhutan: Thangton Gyelpo. De met gebedsvlaggen gedecoreerde brug is helaas gesloten wegens te onveilig. Onze volgende stop is aan de samenvloeiing van 2 rivieren. Op deze heilige plaats staat een Nepalese, Bhutanese en Tibetaanse stupa. Bij het binnenrijden van Thimpu zien we een 52m hoge, gouden Boeddha beeld, dat vanop een heuvel uitkijkt en waakt over de stad. Indrukwekkend! We rijden verder over de Dochu La pas (3100m), waar een groep van 108 stoepa’s gebouwd werden ter herinnering aan 108 gesneuvelden tijdens een kortdurende oorlog. De wolken beletten ons helaas het uitzicht op de Himalaya.. Vandaag en morgen overnachten we in Leki Wangmo Farmhouse in Punakha. De gastvrouw verwelkomt ons en toont onze kamer met matras op de grond. We hebben ook onze eigen douche en wc. Eten doen we gezamenlijk in een eenvoudige kamer met als enige decoratie een huisaltaar. Iedereen zit op de grond en de potten met soep, groenten, aardappelen, vlees en véééél rode rijst blijven aanrukken. Iedereen is het erover eens dat Leki een prima kokkin is. Zoals alle Bhutanezen is ze bescheiden en super vriendelijk. Bhutanezen eten drie warme maaltijden per dag, die in hoofdzaak bestaan uit rode rijst, waarbij hete pepers zeker niet mogen ontbreken, seizoengroenten ( jonge varens, asperges, paddenstoelen, wortelen, broccoli, bonen en erwten) aangevuld met aardappelen, pasta, kip, vet spek en rundsvlees. Het dessert stelt weinig voor, meestal een hele kleine portie fruit (banaan, mandarijn, appel of meloen). De ganse maaltijd wordt er van een kommetje soep geslurpt. De reden dat we in een farmhouse logeren is omdat er geen hotels in de buurt zijn en we morgen het Talo festival bijwonen.